Zaniedbane, ale piękne

Przyjeżdżam do mojego miasta w Polsce i choć wiele w nim się zmienia (na lepsze oczywiście), mam wrażenie, że często te proste rzeczy nie są podkreślone, że poprzez urbanistykę od razu widać, w których częściach miasta żyje się lepiej lub gorzej. Sporo poprawiają kwiaty w oknach czy na balkonach, które wystawiają mieszkańcy, ale elewacje często straszą. Rabaty kwiatowe na osiedlach czy na rondach to jest moim zdaniem strzał w dziesiątkę. To bardzo miła dla oka rzecz, kiedy przejeżdża się przez miasto. Ale co z zimą? No właśnie nic. Znowu szaro i buro.

 

Spędzając coraz więcej czasu w Anglii zaczynam przesiąkać tą angielszczyzną. Prawie wszystkie domy z cegły, wszystkie uliczki niemal takie same, tak mi się to nie podobało, kiedy przyleciałam tu pierwszy raz, ale dziś doceniam to, że urbanistyka miasta jest jakaś taka... bardziej poukładana, zgrabniejsza, sklepy nie są porozrzucane po całym mieście, a na zakupy udajemy się na rynek i tam też jest centrum handlowe, ewentualnie do innego supermarketu możemy skoczyć samochodem, ale w ścisłym centrum znajdziemy ich i tak z cztery. Parki też początkowo mi się nie podobały, tęskniłam do tych polskich, ale dzisiaj idę przez angielski park i nawet liście z drzew nie spadają taką natarczywą ilością jak w Polsce. I pogoda - przecież każdy wspomni o tym, że w Anglii jest ta najgorsza z możliwych, a ja jakoś tego już tak nie widzę. Jest normalnie, nie leje, ale tylko sipi deszczem, a jak słońce przez chmury zajrzy (bardzo często, jak nie codziennie!), to jeszcze tęcze można zobaczyć. Zimno nie ma, nawet zimą najniższa z możliwych temperatur to około -5 stopni Celsjusza (przezywam to wówczas okropnie i ubieram się jak na -20). Mgły stały się dla mnie tajemnicze i piękne, a życie w deszczu w cale nie jest szare i bure, bo to chyba dzięki tej czerwonej cegle i trawie, która jest zielona cały rok.

 

Pogoda w Polsce jest bardziej zróżnicowana. Mamy prawdziwą zimę i prawdziwe lato, okresy burzowe wiosną i bardziej deszczową złotą jesień (i chyba przez to co sezon narzekamy na coś innego). W te gorsze pogodowo dni, potrzebujemy więcej kolorów, bo to one poprawiają zazwyczaj nasz nastrój, otwierają z rana oczy kiedy nie chce się wstawać. Niektórzy dbają o kolory urządzając swoje domy czy mieszkania inni ogrody, ale mimo to z pewnością każda dusza domaga się tych kolorów w życiu codziennym gdzieś na mieście, na wsi, na ulicy.

Jak je odnaleźć kiedy parki są jak lasy, szare, suche i opadłe liście czy śnieg zasłaniają piękną trawkę, (która z reszta i tak atrakcyjna nie jest przez pół roku), budynki są szare i bure, a nawet jeśli mają jakieś kolory to często niszczeją pod wpływem czasu, a mam wrażenie, że wystarczy je tylko umyć.

Poniżej kilka ujęć domów, kamienic, budynków, ich detali, które prawdopodobnie nie wpadną Wam w oko kiedy byście przeszli obok nich. Mam wrażenie, że właśnie one powinny cieszyć nasze oko każdą porą roku: domy, mieszkania czy bloki. Jest ich mnóstwo. Nie ma tutaj miejsca, by stanąć w odludnym miejscu. Dlaczego więc tak wiele z nich jest zaniedbanych? Jeśli człowiek otacza się pięknymi rzeczami to żyje mu się przecież lepiej. 

Cudne zielone okiennice.

Wow - te detale na wykuszu! Różne kolory cegły, różne wzory z niej układane, ich różne tekstury. To ten sam budynek co poniżej po prawej. A widzicie tą twarz na słupie od płotu?

Po lewej tylna elewacja urzędu miasta. Ciekawe jak jest urządzony ten oszklony balkon. Po prawej jedna z inspirujących kamienic, jest bogata w wiele rzeźb i materiałów.

  

 Czy coś tu pisać? Urząd miasta i zwykły familok, ale cudne oboje.

 

Kościelne drzwi zawsze prezentują się lepiej?

  

Znalazłam i stodołę. Nie taką stara i poniszczałą, a zadbaną z pięknymi wielkimi wrotami. Dookoła niemal same bloki, a ona gdzieś pomiędzy nimi na czyimś placu obok nowego domu.

 

Okrągły wykusz i balkony z roślinnością, a po prawej loggie. Tutaj trochę przeszkadzają też drzewa na ulicy, które całkowicie zasłaniają kamienicę, aż wręcz wchodzą do środka. Drzwi wymienione na nowe, ale zachowując stary szyk.

Z budynku po lewej tynk już odpada próbując zabić jakiegoś przechodnia, ale czy wieżyczki nie są urocze?  Budynek po prawej znajdziecie też poniżej na zdjęciach.

Drewniane jaskółki i gzyms pod dachem. Budynek odnowiony, ale wiele ciekawych detali pozostało takich jak było.

Może kolorów to tu nie ma, ale detale sprawiają, że jest kamienicą jedną z ciekawszych.

Na tą (była również powyżej) moją wagę przyciągnęły głównie kwiaty świetnie prezentujące się na okiennych parapetach. Ta kamienica jest w mojej opinii najlepsza z tych, które dzisiaj przedstawiam, na pierwszy rzut oka jednak całkowicie tego nie widać.

Wykusze pokochałam dopiero w Anglii, ale tutaj nie prezentują się w taki elegancji sposób jak te polskie.

Są i kolory, a także jasny budynek wśród tak wielu wykonanych z czerwonej cegły (która ginie przecież i tak w brudach). Czy nie byłyby lepsze, gdyby je tak wyszorować?

Ta kamienica znajduje się przy jednym z większych skrzyżowań. Dostrzegacie jej urok? Przed nią jest mały ogród, a na jego płocie reklama na reklamie, baner na banerze. Na elewacji z lewej i z prawej strony znajdują się wejścia do małych lokali usługowych, przy których również nie brakuje neonów i plakatów informacyjnych. Podoba mi się ta kamienica głównie ze względu na te ścianki wysuwane do góry (nie wiem jak to się profesjonalnie nazywa), ale ginie wśród tych wszystkich krzyczących banerów. 
Zauważyliście, że jedna czwarta kamienicy jest wyczyszczona i prezentuje się znacznie lepiej?

Ciekawy drobny gzyms i dwie jaskółki. Daszki drewniane, a fronty nie są ocegłowane. Dawniej z boku tej kamienicy był jeszcze taki drewniany balkon. Cudny!

Ten budynek powstał w 1904 roku. Czyż to nie wspaniałe? To jeden z tych odpiaskowanych i wyczyszczonych. Prezentuje się zacnie. Lubię, gdy na budynkach znajdują się ich roczniki, w których powstały, a Wy?

 

Niektóre z budynków zostały ocieplone i obłożone tynkiem. Starano się zachować wizerunek niektórych elementów elewacji. Podobają Wam się tak odnowione nieruchomości?

 

Tutaj wnętrze klatki schodowej jednego z familoków, są całkiem inne niż te blokowe, a po prawej więcej koloru żółtego. Niestety wykonując zdjęcia budynkom jest bardzo ciężko by nie zostały uchwycone wykonane na nich przeróżne napisy czy graffiti.

A tu wpadło Wam w oko od razu to całe drewniane poddasze? Boskie ;)













Rozglądacie się czasem po swoich miastach? 
Są kolorowe? Czego im brakuje Waszym zdaniem?


Pozdrawiam,
Patrycja

Zdjęcia wykonane w mieście Siemianowice Śląskie.