Czy zrealizowałam postanowienia na 2016 i kilka ciekawych książek

Nie wiem czy nie za wcześnie na taki post, ale i tak już nic więcej w tym roku nie jestem w stanie zrobić. Rok temu na ostatni moment, wyznaczyłam sobie trzy postanowienia noworoczne. Jedno dość odważniejsze, jedno związane powiedzmy, że z hobby, a trzecie to zadanie, które powinnam wykonywać z reszta każdego dnia. Zazwyczaj nie wyznaczałam sobie postanowień noworocznych, ale w zeszłym roku postanowiłam spróbować czy ma to jakiś sens. Czy ma? Oczywiście, że tak. Dodatkowo zrobiłam o tym, krótki wpis i to mnie też motywowało. Czy udało mi się zrealizować moje trzy punkty?

Wydawało mi się, że mogłam opublikować ten post już we wrześniu, ale dobrze, że tego nie zrobiłam, bo przez kolejne 2 miesiące jeszcze się trochę zmieniło. Ale od początku:

1. Poprawić umiejętności fotografowania - bo są daremne, a odkąd zmieniłam zwykły stary aparat na lustrzankę całkowicie się w tym pogubiłam.

Starałam się naprawdę. Robiłam tło, o które nigdy wcześniej nie dbałam i starałam się pilnować światła dziennego. W tym roku jednak aparat, po ponad trzech latach użytkowania, pierwszy raz upadł. Z niedużej wysokości i nic poważnego mu się nie stało, ale na ekranie pojawiło się niewielkie rozmycie. Po jakimś miesiącu, kiedy brałam go ze stołu, jego pasek zahaczył o kant stołu i niemal wypadł mi z ręki. A może i wypadł, ale go złapałam. Niestety obiektyw został naruszony :( Sprzęt nadal działał. Nie panikowałam, aż po może 1,5 miesiąca już nie odpalił. Długo umierał, biedaczek. 

Zostałam bez aparatu i właśnie wtedy zrozumiałam, że przecież ja zdjęcia wykonuję codziennie. Aparat w telefonie to dla mnie za mało.
Obiektyw naprawiłam i chciałam spróbować sprzedać Nikona. Chyba wystawiłam go zbyt tanio, bo sprzedał się w tydzień czasu. Ponieważ Nikon nie zachęcił mnie do dalszej nauki fotografii postanowiłam ponownie kupić lustrzankę dla początkujących, ale przejść na firmę Canon. Wybrałam Canon 3100D. Kiedy tylko wzięłam go do ręki poczułam znaczną różnicę. Myślę, że zdjęcia robi znacznie lepsze (bo wątpię, żebym aż takiej wprawy nabrała...), ale tęsknię jednak za Nikonem i za jego budową.

Czy zdjęcia zaczęłam wykonywać lepsze?

Dobrze, że tego postu nie zrobiłam we wrześniu, bo w październiku trafiła w moje ręce książka Scotta Kelby'ego "Sekrety mistrza fotografii cyfrowej". Najpierw pomyślałam, że to nie dla mnie, ale jest tak fajnie napisana, że czyta się jakby autor siedział obok i tłumaczył podstawy fotografii. Jest napisana ciekawym slangiem, nie tłumaczy mi co to jest ISO, a w sposób opisujący życiowe sytuacje, pozwala mi zrozumieć, jak ISO działa i jak je ustawiać. Tak samo z innymi ustawieniami aparatu. Przyznam, że masę stron internetowych i nawet najlepszych blogerów fotografii nie pokazało mi jak używać mój aparat, bo kiedy tłumaczyli mi co to jest przysłona itd, po dwóch trzech dniach, znów nie wiedziałam, czy parametr powinien być niższy czy wyższy.
Moim zdaniem zdjęć najlepszych nadal nie robię, ale edukuję się i praktykuję. Z pewnością są lepsze niż rok temu. Najbardziej jestem zadowolona ze zdjęć z Hiszpanii, ale tam też oświetlenie było dobre.

2. Zrobić jakiś krok - coś więcej niż tylko tymczasowe chęci - aby znaleźć/zmienić pracę na taką jaka mnie usatysfakcjonuje lub związaną z moimi studiami. To dopiero pod koniec roku, ale może jakiś kurs?...


W maju i w czerwcu wzięłam udział w dwóch, a nawet w trzech kursach, które pomogły by mi podnieść kwalifikacje i poszukać lepszej pracy. Jeden z nich to kurs zaawansowany z programu do projektowania, drugi to tajniki home stagingu, a trzeci to prowadzenie i otwarcie własnej działalności. Długo się nad tym wahałam, czy wydane pieniądze nie pójdą w błoto - i tutaj właśnie przypomniałam sobie o postanowieniach noworocznych! Wiec musiałam spróbować i "zrobić jakiś krok." Co prawda nabyta wiedza w życiu zawodowym mi się nie przydała i jeszcze przez jakiś czas nie przyda, ale też wiem, że w moim życiu z wolnym czasem na takie i inne kursy będzie chyba coraz ciężej... nie żałuje kursów.

3. Poprawa angielskiego - fakt, że cały czas jest coraz lepszy, ale wydaje mi się, że powinnam spędzać nad nim więcej czasu.


Tak, mieszkam w UK i mój angielski jest raczej na średnim poziomie. Jakoś sobie radzę, ale niejednokrotnie mam z czymś problem. Przez ostatnie dwa lata znacznie się poprawiłam, ale nierzadko mam problem zrozumieć angielski akcent czy angielską szybką bablaninę. Uczyłam się sama, z internetu, zapisując słówka, zdania w notesie, rozmawiając do siebie, albo do Alinki, ale dopiero w październiku zapisałam się na kurs Vagaru z Agnieszką Biały. Znajdziecie ją na blogu, facebooku, a kurs na stronie tutaj: vagaru.pl . Nie jest to taka typowa nauka angielskiego jak w szkole czy na kursach, ale uczę się na własnych błędach, we własnym tempie, w godzinach jakie mi odpowiadają, są też lekcje z native speakerem. Warunek to mieć kontakt z angielskim każdego dnia, a ja muszę się przyznać, że mam problem z systematycznością na vagaru. Jednak angielski słyszę codziennie włączając telewizor czy wychodząc na zewnątrz. Jeżeli chodzi o progres w tej dziedzinie - myślę, że jest!

Książki, które polecam

Zauważyłam, że osoby, które lubią czytać książki, starają się pobijać swoje roczne rekordy i są to na prawdę dziesiątki książek! Ja przyznam... choć książki lubię czytać, jestem do nich wybredna. W tym roku przeczytałam ich... z 7 książek plus 2 katalogi (to się częściej ogląda, dlatego odseparowałam) i 2 książki, do których raczej zerkam i nie czytam w całości (haha).
Staram się książki sprzedawać, aby nie zalegały na półkach (choć bardzo mi się podobają domowe biblioteczki!). Zostawiam tylko te książki, które bardzo mnie poruszyły lub które chętnie przeczytam drugi raz.

Marie Kondo "Magia sprzątania"
Jedyny minus tej książki jest taki, że nie jest ona napisana na polskie realia. Myślę, że większości Polaków jednak serce ściśnie, kiedy miałoby wyrzucić dwie trzecie swojego gospodarstwa, a nawet wiele przedmiotów, które są nadal nowe. Książka jednak pomaga otworzyć oczy na to co kupujemy, i że często są to rzeczy, które w domu już mamy. Pomaga zauważyć co magazynujemy. Uczy jak sprzątać (nie - nie uczy jak używać mopa!), ale i jak przechowywać rzeczy, by był w domu porządek. Uczy także szacunku do przedmiotów, do własnych butów, torebki, czy do naszego mieszkania.


Dale Carnegie "Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi"
Książka niby dla biznesmenów, ale wiedza w niej zawarta przyda się też każdemu.  Są w niej nie tylko przykłady na to jak poradzić sobie w biznesie, ale i w trudnych chwilach z pociechami czy nawet sąsiadami. Myślę, że każdy powinien ją przeczytać. Przypomina ona o podstawach życia społecznego, takich jak: uśmiech, okazanie zainteresowania czy uprzejmość.


Holly Becker, Joanna Copestick "Decorate"
Nie czytuję tego typu książek, kupiłam ją bo była w promocji (choć gdyby były to złotówki to i tak bym nie kupiła). Autorka pomaga czytelnikowi odnaleźć swój własny styl, po czym przedstawia kilka gospodarstw bohaterów i w prosty sposób (często wypunktowany) uczy o co zadbać by urządzić swoje wnętrze w danym stylu. Dodam, że nie znajdziesz tutaj stylów nazwanych "skandynawskim", "rustykalnym" czy "industrialnym". Wnętrza w książce są często kolorowe i oryginalne, zawierają drogie przedmioty, jak i te z recyklingu, a także wnętrza typu "pchli targ".


Marta Abramowicz "Zakonnice odchodzą po cichu"
Przeczytałam kilka książek, które zaraz później wystawiłam na portale okolicznościowe i myślałam, że z tą będzie podobnie. Historie wszystkich bohaterek, jak i starania autorki do napisania tej książki tak mnie poruszyły, że książka zostanie ze mną. Jest ona w jakiś sposób dowodem na to jak polska mentalność stoi w miejscu, jak Polki same się nad sobą znęcają, karcą się i obwiniają, jak inni umieją zawładnąć naszym sumieniem, a nawet naszym życiem. Myślę, że to nie tylko życie tych zakonnic, ale wiele ludzkich sumień działa w podobny sposób. No może tych bardziej religijnych.

Handmade interiors
To ta książka, do której jedynie zaglądam. Bo to raczej podręcznik. To raczej będzie postanowienie na rok kolejny :)

 

A więc trzy punkty mam zrealizowane. Jestem z siebie dumna i z pewnością te trzy powtórzę na rok kolejny. Postaram się coś dodać. Czy postanowienia noworoczne są potrzebne? Ja zauważyłam, ze są! Z płatnych kursów w Polsce chciałam niejednokrotnie zrezygnować, bo taki ze mnie skąpiec, że szkoda mi było wydać na nie tyle pieniędzy. Ale spisane postanowienia mnie zmotywowały. Myślę, że postanowienie noworoczne jednak dają takiego kopa do działania i widzę od razu różnicę roku 2016 a poprzednich.
Jest też satysfakcja!


A Wam udało się zrealizować postanowienia noworoczne?
Lubicie tę formę motywacji?
Macie już listę postanowień na 2017?


Pozdrawiam,
Patrycja